ERKEN - De derde stap van het interactie model uitgelegd
donderdag 24 november 2022
Het interactie model is ontstaan om ouders aan de hand van een model uit te leggen hoe ze hun situatie anders kunnen benaderen. Vaak komen ouders met voorbeelden waarin de onderlinge communicatie niet lekker verliep. Het komt ook voor dat zij niet begrijpen waarom het kind zo fel op hen reageert. Of er is knallende ruzie tussen de kinderen en dat zijn ze helemaal zat. Een vaak genoemde opmerkingen op het intakeformulier is:
"Onze kinderen hebben zo'n grote mond en luisteren gewoon niet. We zijn het helemaal zat. Als we vragen hoe het is, krijgen we alleen maar een kort antwoord of ze reageren met een snauw."
Aan de hand van de persoonlijke situatie onderzoekt Gezinscoach hoe de interactie tussen ouders en/of met de kinderen is verlopen en dat toetsen we samen op het model, zodat het de volgende keer soepeler verloopt. Ouders kunnen direct in de praktijk toetsen of de reactie van de ander milder wordt door het volgen van het interactie model.
De derde stap is ERKEN. Spreek de waarneming (Stap 1) uit en benoem een zichtbare emotie bij de ander.
Let wel: alleen als je een emotie kunt waarnemen. Bijvoorbeeld als je tranen op de wangen ziet. In stap 2 heb je al waargenomen hoe je jezelf voelt. Nu richt je je op de ander. Begrijp eerst de ander, voordat je zelf begrepen wilt worden. Door het erkennen van de emotie of toestand die je ziet bij de ander, krijg je verbinding en daarmee een eerlijk verhaal van wat er gebeurd is. Hierdoor haal je de spanning weg. Bijvoorbeeld: "Ik zie dat je verdrietig bent. Nou, dat begrijp ik maar al te goed. Ik voel het ook." Erkennen is essentieel om naar stap 4 te gaan.
VOORBEELD:
Observeren:
Ik ga verder met het eerste voorbeeld dat ik heb genoemd bij KIJK en VOEL.
Je ziet je dochter in haar kamer. Ze kijkt boos en staat met haar armen over elkaar. De spullen van haar bureau liggen op de grond. Ze zegt niks. Je telt even tot 10 en merkt dat je spieren in je kaken gespannen zijn. Je voelt je wangen gloeien. Wees zacht, je herkent dit gevoel. Ontspan je spieren en je kaken weer. Je krijgt je emotie weer onder controle.
Reageren:
‘Ik zie je bureauspullen op de grond liggen en je kijkt een beetje boos. Ben je dat ook?
Je dochter zal bereid zijn om haar verhaal te vertellen als je rustig reageert. Een mogelijke reactie kan zijn: ’Ja, ik ben ook heel boos! Snoezie sprong zo op mijn bureau toen ik rustig aan het tekenen was en toen viel alles op de grond! Nu is heel mijn tekening verpest! Stomme kat!’
Je weet nu wat er echt is gebeurd. Voel je de spanning bij jezelf ook minder worden? Of de gevoelde emotie verplaatsen van het gedrag van je kind naar het gedrag van de kat?
Je kind heeft zich uitgesproken over wat er is gebeurd en hoe ze zich voelt en nu? De volgende stap voor volgende week is SPREEK. Hiermee kom je dicht bij de oplossing.
Als je gelijk aan de slag wilt met jouw situatie, boek dan een gratis kennismakingsgesprek. Lees anders volgende week de uitleg over de volgende stap SPREEK.
