Daar stond ik dan in Toomler een Echt Gebeurd verhaal te vertellen

Daar stond ik dan op deze bijzondere plek in Amsterdam. Toomler, hét podium voor comedians. Ik vertelde daar een verhaal voor Echt Gebeurd.

Wat een waanzinnige ervaring. Alleen al Toomler! Voor degene die dit theater niet kennen, het is meer een café dan een theater. Toomler is het thuishonk van nieuw standupcomedy talent. Stoelen, tafels, een drankje en echt vermaakt worden. Deze zondagmiddag door echte mensen met echte verhalen. Een mooi, grappig of inspirerend verhaal.

Eind november werd ik gebeld door de redactie met de vraag of ik een echt gebeurd verhaal wilde vertellen. Als Gezinscoach zou ik vast heel veel meemaken. Jazeker, ik maak veel mee. Alleen geen woord over de gezinnen. Beroepsgeheim, dus ook niet verkapt met andere namen.

Ik coach ouders om dicht bij zichzelf te blijven en aan te voelen wanneer ze wel op een verzoek ingaan en wanneer nee gewoon nee is. Nu was het aan mij om niet direct vol enthousiasme op het verzoek in te gaan. Want theater, daar houd ik van. En Toomler, yes! Even een stapje terug. Eerst de context duidelijk. Even laten bezinken.

Ik zei er zeker open voor te staan en stelde voor een verhaal uit mijn eigen gezin te vertellen. Genoeg verhalen namelijk. We maakten een nieuwe belafspraak, zodat ik mij in Echt Gebeurd kon verdiepen. De podcast die ze hebben, sprak mij aan. Allemaal verhalen zoals ze aan de keukentafel verteld zouden worden. Allemaal op hun eigen manier, in 7 minuten.

Zag ik mijzelf daar staan? De volgende vragen stelde ik mijzelf: Past dit bij mij? Past dit bij Gezinscoach? Is de voorbereiding in tijd in te plannen? Wat doet dit met mij en voor de toekomst? Wat haal ik mij op de hals ofwel hoeveel voorbereiding is hiervoor nodig? Is het in te plannen binnen het gezin? Hoe zit het met de zenuwen? Welk verhaal wil ik vertellen en heeft dit meerwaarde? En hoe is de samenwerking met Echt gebeurd? Ten slotte de belangrijkste vraag: ’Hoe voel ik me hierbij?’

Eenmaal alles op een rijtje hebbende, was het antwoord: ‘Ik vind het superspannend en ik doe het!’ Dan volgt de planning, want zo makkelijk vond ik het niet om zomaar een verhaal in elkaar te draaien. Ik praat makkelijk inderdaad, maar niet tegen een zaal van 150 man. Een pakkend begin en een duidelijk slot. Gelukkig kon ik de redactie vragen stellen, want reflectie en daarmee samenwerking is essentieel. Wie denkt alles wel alleen te kunnen, is vermijdend bezig. Vallen en weer opstaan en oefenen en oefenen en reflecteren. Hoe kom ik over?

Na een warm welkom en nog wat instructies werd ik aangekondigd. Daar ging ik dan…mijn hartslag sloeg 5 minuten voor opkomst op hol. Die rotzenuwen ook altijd. Een aantal jaar geleden leerde ik hoe je zenuwen in de hand kunt houden. Niet te vechten tegen de zenuwen. Ze niet weg te stoppen. Ik leerde ze er te laten zijn. Ik voel het, het is er en het mag er zijn. Ik deed mijn ademhalingsoefeningen die ik tijdens het hardlopen al vaak heb geoefend. Mijn hartslag daalde direct. Yes, net op tijd. Wat gaaf dat al dat oefenen heeft gewerkt.

Ik stapte het podium op. Keek in het felle licht en zag al die ogen op me gericht. De redactie leerde mij om de openingszin kort en krachtig te houden. Dan loopt het verhaal daarna vanzelf. Het werkte. Ik vertelde over onze zoon en zijn brillen. Hij heeft er vele versleten! Ik kan er een boek over schrijven, maar verklap nog niet teveel. Wauw, wat een publiek en wat een eer om hier te mogen staan. Oprechte dankbaarheid viel over me heen. Wat is het heerlijk om dit mee te mogen maken.

Ik genoot vooral van de verhalen van de andere sprekers en van de gastvrouw. Het verhaal is op een nog later in te plannen tijdstip te beluisteren via de podcast van Echt Gebeurd. Beluister alvast de verhalen van Echt Gebeurd via Spotify of een ander kanaal. Elke verhaal duurt 7-9 minuten, ideaal voor een ontspanningsmoment in je drukke gezinsleven.

 

 

Terug naar overzicht

Deel via: